Verknipt

Zo, terug van weggeweest. Ben ik weggeweest? Nee niet echt. Ik denk dat ik de laatste tijd net als ieder ander een gebrek aan “weg geweest” heb en daardoor een gebrek aan zin. Laat staan meerdere zinnen die bij elkaar een verhaal maken. Maar daar ben ik weer en de aanleiding hiervoor zijn mijn gordijnen. … Doorgaan met het lezen van Verknipt

De hoofdprijs

“Wakker worden!! Het zonnetje schijnt!” roept de vrolijke stem van Hanna. Mijn ogen zijn nog dicht, maar aangezien het met Pasen sneeuwde durf ik zelfs met gesloten ogen te wedden dat er buiten geen zonnetje schijnt. Ik verdwijn wat verder onder de dekens en Hanna klautert over de berg die niet uit bed wil komen. … Doorgaan met het lezen van De hoofdprijs

Erop of eronder

“Mamaaa… Ik heb Pijijijijijn….” Huilt Hanna en ze loopt met uitgestrekte armen naar mij toe. Ik huil ook, maar ik snij uien voor het avondeten. Het is een typische vrijdagmiddag. En met een typische vrijdagmiddag bedoel ik: iedereen is moe, iedereen is klaar met de week en niets gaat zoals het zou moeten. Huilend van … Doorgaan met het lezen van Erop of eronder

Wat in het vat zit…

“En? Hoe smaakt het?” vraagt Arno. Met tranen in mijn ogen en een brandend gevoel in mijn keel antwoord ik: “alles wat ik ervan verwacht had... en meer…” Dit keer geen verhaal over ouderavonden, sporttrainingen of over mijn kinderen. Wel is het een belangrijk onderdeel in mijn leven, iets waarvan ik ben gaan houden en … Doorgaan met het lezen van Wat in het vat zit…

Rugby en radslagen

“Hmmfff shshe mggfffttt” roept Sara vanuit de verte en ik kijk haar vragend aan. Ze herhaalt het nogmaals, waarop ik gebaar dat ze haar bitje even uit moet doen. “zag je dat!?!” roept ze extra hard en verstaanbaar over het hele veld heen. Ik knik van 'ja' steek mijn duim op. Nee, natuurlijk zag ik … Doorgaan met het lezen van Rugby en radslagen

De verdwijntruc

“Mevrouw u mag hier niet staan, de gangen moeten vrij blijven.” Met engelen geduld spreekt de drieëntwintigjarige badmeester mij aan en zegt dat ik in de kleedkamer kan wachten, of in het restaurant waar een consumptie verplicht is. Vorige week zei hij hetzelfde en de week daarvoor ook. Maar ik probeer toch even te zien … Doorgaan met het lezen van De verdwijntruc

High tea en hoge verwachtingen

Een tijdje geleden zat ik in een tijdschrift te bladeren. Dat doe ik niet vaak, maar er zijn momenten dat ik dat fijn vind, tot ik foto’s zie van dames in kleding die zo duur is dat ik er een lening voor af zou moeten sluiten. Ik denk niet dat ik het zou aandurven om … Doorgaan met het lezen van High tea en hoge verwachtingen

Elke minuut telt

Het is nog steeds vakantie. En als je geen kinderen hebt is het heerlijk om met dat idee wakker te worden. Ik weet nog goed hoe het was. Je doet je ogen open, rekt je uit en kijkt op je telefoon. Je ziet 9.00 staan en denkt “ik draai me nog eens om”. Misschien ga … Doorgaan met het lezen van Elke minuut telt

Nieuw ronde, nieuwe kansen.

Het is vakantie! En wij hebben het geluk dat we in een straat wonen met heel veel kinderen, dus er is altijd wel iemand om mee samen te spelen. Het is een levendige buurt en iedereen mag bij elkaar in de tuin komen. Dus als het lekker weer is hebben de kids alle trampolines, zandbakken, … Doorgaan met het lezen van Nieuw ronde, nieuwe kansen.

Raar maar echt waar

Een wijs man zei ooit: “Reality leaves a lot to the imagination”. Er zijn veel momenten geweest waarop ik aan deze uitspraak heb gedacht, is het eigenlijk wel waar? Ik had bijvoorbeeld nooit een voorstelling kunnen maken van hoe vertrouwd je kind voelt binnen twee seconden na zijn geboorte, alsof het universum “duh...” zegt. Tegelijkertijd ben … Doorgaan met het lezen van Raar maar echt waar